Text-Symbol 21

ประโยคสัญลักษณ์ (Text-Symbol) โดย โรงน้ำชา (16-6-2556)
ประโยคสัญลักษณ์ที่ 21 – “เขา” คนนั้น

     วันนี้เป็นวันที่ความอดทนของเขากำลังจะสิ้นสุดลง
     เขาเหลือบตาเพ่งมองไปยังนายกรัฐมนตรีคนนั้นที่กำลัง
เยื้องย่างมาขึ้นรถ

     เล็ง

     แล้ว…

     …

     ถึงแม้เขาจะเป็นคนที่ไม่ได้มีชาติกำเนิดเกิดมาบนกองเงินกองทอง
ไม่ได้รวยล้นฟ้า นามสกุลก็ได้รับสืบทอดมาจากตระกูลโคตร
ธรรมดาๆ ที่ไม่สามารถเอาไปเบ่งกับใครที่ไหนได้ แต่เขาก็
พอมีสายตาและสมองพอที่จะชั่งตวงวัดได้ว่านายกรัฐมนตรีคนนี้
แห่งประเทศนี้ มีความดีน้อยกว่าความเลว!
     มากกว่านายกรัฐมนตรีคนไหนๆ ที่เคยผ่านมา!
     แม้หน้าฉากของนายกรัฐมนตรีที่เขาและคนอื่นอีกหลายคน
ในประเทศนี้ได้เห็นผ่านสื่อต่างๆ ที่ถูกควบคุมอย่างแนบเนียน
โดยรัฐบาล จะดูเป็นผู้มีหลักการ มีวิสัยทัศน์ ความคิดความอ่าน
ก้าวไกล เอาใจใส่ปัญหาความเป็นไปของประเทศชาติบ้านเมือง
อย่างทันท่วงที ผุดนโยบายหวือหวาน่าตื่นเต้นตื่นตามาให้ประชาชน
ในประเทศได้ตื่นตูมฮือฮาโห่ฮิ้วเป็นระยะๆ
     แต่เขาและอีกหลายคนที่ยังพอลืมหูลืมตามาหาข้อมูลจาก
มุมมองอื่นบ้างก็พอรู้ว่า…
     ความสกปรกหลังม่านปาหี่ที่สวยงามนั้นยังมีอีกมากมายนัก!
     ตั้งแต่ความเลวพื้นๆ ของประเทศนี้อย่างการคอร์รัปชั่น
ที่แบ่งกินกันหลายชั้นถมทับซับซ้อนในทุกโครงการอย่าง
หน้าด้านๆ
     ไปยันความทรามสุดขั้วอย่างการบัญชากำจัดใครก็ตาม
ที่ทะลึ่งทะเล่อทะล่ามาขวางทางเงินอย่างไม่ปรานี!
     แม้รู้ขนาดนี้ และแม้จะเกลียดนายกรัฐมนตรีคนนี้ขนาดไหน
เขาก็ไม่ได้เคยคิดจะทำอะไรเพื่อแสดงออก ไม่เคยไปชุมนุมประท้วง
ขับไล่ ไม่เคยเอาเรื่องที่รู้ไปพูดเสียๆ หายๆ หรือด่านายกรัฐมนตรี
ให้ใครได้ยิน ไม่เคยระบายความคับแค้นข้องใจลงในเฟสบุ๊ค
หรือทวิตเตอร์
     เพราะโทรศัพท์ของเขาไม่ใช่สมาร์ทโฟน และเขาก็ใช้ไอ้พวกนี้
ไม่ค่อยเป็นเสียด้วย!
     และหากใครคิดว่าเขาช่างเป็นคนดี
     ถึงเกลียดชังแค่ไหนก็ไม่เคยคิดให้ร้าย
     เปล่า!
     จริงๆ แล้วไม่ใช่!
     เขาไม่ใช่คนดี…
     แต่ “เขา” เป็นคนขับรถประจำตัวนายกรัฐมนตรี!

     …

     เขาเป็นคนขับรถตู้ Volkswagen รุ่น Caravelle ตัว Top สีดำมันขลับ
รถประจำตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคันนี้มาหลายปีแล้ว แม้รถตู้
ราคาแพงระยับสุดทันสมัยจะมีบานกระจกใสระหว่าง
ห้องคนขับด้านหน้ากับห้องผู้โดยสารด้านหลังที่สามารถกด
เลื่อนขึ้นเลื่อนลงได้โดยปุ่มกดในห้องผู้โดยสารเพื่อปิดกั้นเสียง
ไม่ให้คนขับรถได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องผู้โดยสารได้
     แต่มันสกัดกั้นกลิ่นความคิดสกปรกไม่ได้!
     หลายปีที่คนคนนี้หากินอยู่กับการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
     หลายปีที่เขาต้องทนหากินอยู่กับการดำรงตำแหน่งคนขับรถ
ประจำตัวนายกรัฐมนตรี
     วันนี้เป็นวันที่ความอดทนของเขากำลังจะสิ้นสุดลง
     เขาเหลือบตาเพ่งมองไปยังนายกรัฐมนตรีคนนั้นที่กำลัง
เยื้องย่างมาขึ้นรถ

     เล็ง

     แล้ว…

     แกร๊ก!
     ครืด…ด…ด…ด…
     เขากดปุ่มที่แผงคอนโซลด้านหน้ารถในห้องคนขับ
ประตูอัตโนมัติของห้องผู้โดยสารเลื่อนเปิดตามที่ถูกโปรแกรม
ไว้อย่างซื่อสัตย์ พอดีกับที่ท่านนายกรัฐมนตรีสาวเท้ามาถึง
     นายกฯก้าวขึ้นรถ รับไอแอร์เย็นฉ่ำที่ถูกเปิดรอไว้ก่อนแล้ว
     เขาออกรถ รู้แล้วว่าจะไปไหน ตารางการเดินทางของวันนี้
ถูกเลขาท่านนายกฯส่งมาให้เขาเตรียมเส้นทางไว้ตั้งแต่
อาทิตย์ก่อน
     Volkswagen Caravelle สีดำหรูวิ่งอย่างนุ่นนวลสมราคา
สมสมรรถนะ เขาเหลือบมองกระจกหลัง นายกฯพ่นคำพูด
ใส่โทรศัพท์มือถือกับคนปลายสายด้วยรอยยิ้มร่าเริง
     “คุยอะไรกันอีกล่ะ” เขางึมงำสงสัยอยู่ในความคิด เนื่องจาก
กระจกอัตโนมัติถูกนายกฯกดปุ่มเลื่อนขึ้นมาปิดระหว่าง
ห้องคนขับด้านหน้ากับห้องผู้โดยสารด้านหลัง กีดกั้น
ทุกสรรพเสียงไม่ให้เล็ดลอดถึงกัน
     “แบ่งสรรปันส่วนจากงบประมาณในโครงการแสนล้าน?
คิดหาโครงการใหม่ๆ มาช้อนเงินใส่กระเป๋า? เรียงลำดับ
สินบนใต้โต๊ะ? หรือสั่งจัดการใครอยู่?” เขาเดาไปเรื่อยเปื่อย
     รถตู้สีดำเคลื่อนตัวไปข้างหน้าเรื่อยๆ ด้วยอัตราเร่ง
ที่ไม่รีบเร็วเกินไปเพื่อความสบายของผู้โดยสาร
     จนมาถึงที่หมาย
     แต่มันไม่ใช่ที่หมายของนายกรัฐมนตรี
     มันคือที่หมายของเขา!
     เขากระทืบเท้าขวาลงไปจนจมมิดคันเร่ง! รอบเครื่องยนต์
พุ่งทะยานขึ้นสูงปรี๊ดในไม่กี่วินาที! ท่านนายกรัฐมนตรี
หน้าตาตื่นกดปุ่มลดกระจกที่กั้นระหว่างห้องคนขับด้านหน้า
กับห้องผู้โดยสารด้านหลังลงด้วยความลนลาน ตะโกนถามเขา
     “เร่งทำไม! มีอะไร! จะรีบไปไหน!”
     เขาหันมาตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาที่สุดเท่าที่ท่านนายกรัฐมนตรี
เคยได้ยินมาในชีวิต!
     “ไปตาย…”
     เขาเอี้ยวสุดตัวหักพวงมาลัยสุดวงเลี้ยวทันที! ยางล้อรถ
เบียดพื้นถนนเสียงดังลั่น รถตู้คันโตพุ่งเข้าหาราวสะพานคอนกรีต!
     ตูม!

     …

     …

     หน่วยกู้ชีพ หน่วยกู้ภัย รถพยาบาล รถดับเพลิง มูลนิธิต่างๆ
รี่รุดมาถึงสถานที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็วทันทีที่ได้รับแจ้งว่า
อุบัติเหตุครั้งนี้เป็นรถของใคร
     ความช่วยเหลือทุกแขนงถูกระดมพุ่งเข้าหาท่านนายกฯ
อย่างเร่งด่วนสุดกำลัง
     รถตู้สีดำในสภาพยับเยินจ่อมแช่แน่นิ่งอยู่ในปลักเลน
ตีนสะพานข้ามคลอง ร่างของนายกรัฐมนตรีค่อยๆ ถูก
แรงของชายฉกรรจ์หลายชีวิตลำเลียงขึ้นมาอย่างนุ่มนวล
และระมัดระวังที่สุด
     ใบหน้านายกรัฐมนตรีตอนนี้ซีดเผือดและบิดเบี้ยว
     แต่ยังไม่ตาย!
     เจ้าหน้าที่ทุกคนโล่งอก อุปกรณ์ทางการแพทย์ทุกอย่าง
ที่จำเป็นสำหรับการช่วยชีวิตถูกนำมารุมช่วยเหลือ
     ด้วยความร่วมมือรวมแรงจากทุกภาคส่วนที่รวมตัวกัน
อยู่ที่นั่น ท่านนายกรัฐมนตรีพ้นขีดอันตราย หลุดรอดจาก
ห้วงวินาทีแห่งความเป็นความตายมาได้อย่างหวุดหวิด!
     กว่าพิธีการช่วยชีวิตท่านนายกรัฐมนตรีจะผ่านพ้นจนคลี่คลาย
     กว่าจะมีใครขยับย้ายเคลื่อนกายลงไปยังซากรถตู้ที่ยังจ่อมแช่
แน่นิ่งอยู่ในปลักเลนตีนสะพานข้ามคลอง
     “เขา” ที่ไม่ได้มีชาติกำเนิดเกิดมาบนกองเงินกองทอง ไม่ได้
รวยล้นฟ้า นามสกุลก็ได้รับสืบทอดมาจากตระกูลโคตรธรรมดาๆ
ที่ไม่สามารถเอาไปเบ่งกับใครที่ไหนได้…
     ทอดถอนลมหายใจห้วงสุดท้ายออกมาอย่างแผ่วผาก
     และนอนตายอยู่ใต้ซากรถตู้สีดำของท่านนายกรัฐมนตรี!